عکس نوشته های جدید و شعر های عاشقانه و غمگین

روبه رویم که مینشینی حرف حساب بزن 

با یکی دو جمله ی ساده مرا متقاعد نکن که دوست داشتنت واقعی است!

مرا با کلمات عجیب و غریب محو نکن 

حرف از ماندن بزن 

حرف از قول هایی بزن که قرار است پای بندشان باشی نه که باد هوا باشند.

حرف از رویاهایت بزن اگر به دیگری ختم نشد!!! 

آن وقت میشود راهی برایت پیدا کرد.

قرار نیست که ساده باشد همه چیز، باید سخت گرفتش.

باید مطمئن شد،  

 من به قدر کافی خسته هستم تو نخواه خسته تر شوم

که نه نای دویدن دارم 

و نه نای جنگیدن!

*******************

*******************

راهم را بسوی بیابان برهوتی در پیش می گیرم که شبیه بیابانی ست که پیموده بودم و شبحی رنگباخته همسفرم می شود به نام "عقل" که با فانوسی لرزان راه ناهموارم را روشن می سازد و همراهی ام می کند، و برای سیراب کردن شهوت تمنایی که هردم شعله می کشد و گه گاه گریبانگیرم می شود، زهر ملال در کامم می ریزد.

عکس بالا تصویر یک گدا نیست !این مرد پزشک متبحر لنگرودی است، 

که بدلیل مطالعه زیاد و همدردی با مردم فقیر و غصه خوردن و همزاد پنداری با آنها متاسفانه دچار روانپریشی شده بود ، 

دکتر عبدالله پشت کاغذ سیگار نسخه مینوشت و مجانی بیماران را ویزیت میکرد ، جالب این بود که تمام داروخانه های شهر خط دکتر را میشناختند و نسخه اش را میپیچیدن و البته به بیماران به دلیل احترام به دکتر ارزانتر حساب میکردن ، تشخیص دکتر عبدالله بسیار خوب بوده و خیلی ها وقتی از رفتن پیش دکترهای روز نتیجه ای نمی گرفتند صبر میکردن تا او را در کوچه و خیابان بینند او مطب نداشت و مثل دوره گردها تو کوچه خیابونا میگشت.

این پزشک سالهاست فوت کرده ولی هنوز یاد و خاطره اش در ذهن مردم هست این عکس توسط آقای آل بویه زمانی که طبق عادت در حال مطالعه کتاب قرضی از کتابفروشی میرفطروس بوده در همانجا گرفته شده و این عکس در یکی از جشنواره های عکاسی انگلستان جایزه دوم را گرفته .

دکتر عبدالله اهل اطراف رودسر بوده و همه جا پیاده می رفته ولی پاتوق اصلیش لنگرود بوده است.

یکی از مدیران آمریکایی که مدتی برای یک دوره آموزشی به ژاپن رفته بود ، تعریف کرده است که :

روزی از خیابانی که چند ماشین در دو طرف آن پارک شده بود می گذشتم. رفتار جوانکی نظرم را جلب کرد.  

او با جدیت و حرارتی خاص مشغول تمیز کردن یک ماشین بود بی اختیار ایستادم. مشاهده فردی که این چنین در حفظ و تمیزی ماشین خود می کوشد مرا مجذوب کرده بود مرد جوان پس از …. تمیز کردن ماشین و تنظیم آیینه های بغل، راهش را گرفت و رفت چند متر آن طرفتر، در ایستگاه اتوبوس منتظر ایستاد 

 رفتار وی گیجم کرد. به او نزدیک شدم و پرسیدم: مگر آن ماشینی را که تمیز کردید متعلق به شما نبود؟» نگاهی به من انداخت و با لبخندی گفت: من کارگر کارخانه ای هستم که آن ماشین از تولیدات آن است دلم نمی خواهد اتومبیلی را که ما ساخته ایم کثیف و نامرتب جلوه کند.» 

مردی با دوچرخه به خط مرزی می‌رسد. او دو کیسه بزرگ همراه خود دارد. مأمور مرزی می‌پرسد: در کیسه ها چه داری؟»

او می‌گوید: شن.»

مأمور او را از دوچرخه پیاده می‌کند و چون به او مشکوک بود، یک شبانه روز او را بازداشت می‌کند. ولی پس از بازرسی فراوان، واقعاً جز شن چیز دیگری نمی‌یابد. بنابراین به او اجازه عبور می‌دهد. هفته بعد دوباره سر و کله همان شخص پیدا می‌شود و مشکوک بودن و بقیه ماجرا. این موضوع به مدت سه سال هر هفته یک بار تکرار می‌شود و پس از آن مرد دیگر در مرز دیده نمی‌شود.

یک روز آن مأمور در شهر او را می‌بیند و پس از سلام و احوال‌پرسی، به او می‌گوید: من هنوز هم به تو مشکوکم و می‌دانم که در کار قاچاق بودی. راستش را بگو چه چیزی را از مرز رد می‌کردی؟»

مرد می‌گوید: دوچرخه!»

گاهی وقت‌ها موضوعات فرعی ما را به کلی از موضوعات اصلی غافل می‌کنند.

آدمها از دور مهربانترند. خوش اخلاقترند. صبورترند. بزرگترند. باگذشت ترند. اصلا زیباترند. مثل عکسها. گاهی زوم کردن روی یک عکس و از نزدیک دیدنش، نظرمان را به کل درباره ی آن سوژه عوض میکند.

 بعضی از آدمها هم هستند که همانطوریکه فقط یک نیمرخ شان توی عکسها خوب می افتد، تنها یک بُعد از شخصیتشان خوب است. 

 خلاصه بگویم دارم به این فرضیه فکر میکنم که نزدیک شدن به آدمها، میتواند یکی از بزرگترین اشتباهات باشد. بیشتر وقتها آدمها را از دور دوست بداریم بهتر است.

--------------------

----------------------

--------------------

------------------------------

---------------------

میگن خواب یه مرگ كوتاهه 

ولى چه فرق عجیبى است بین"مرگ"

و"خواب"

 وقتى "عزیزى"خوابیده دلت

 مى خواد حتى هیچ پرنده اى

 پر نزنه تابیدارنشه

 و وقتى 

"مرده".

دوست دارى

بابلندترین صداى دنیا

بیدارش كنى ولى افسوس

تا هستیم قدر همدیگر را بدانیم

نگذارید گوشهایتان گواه چیزی باشد که چشمهایتان ندیده، نگذارید زبانتان چیزی را بگوید که قلبتان باور نکرده

"صادقانه زندگی کنید"

ما موجودات خاکی نیستیم که به بهشت میرویم. ما موجودات بهشتی هستیم که از خاک سر برآورده ایم.

~ الهی قمشه ای

دختری که با پای دنیا را شگفت‌زده کرد

ریا بالوس (Rhea Ballos) دانش آموز ابتدایی 

۱۱ ساله در بالاسان، فیلیپین، بعد از کسب سه 

مدال طلا در مسابقات ورزشی استانی، با وجود 

نداشتن کفش مناسب، یک شبه معروف شد.

این ورزشکار جوان موفق شد برنده مدال طلای 

دوی ۴۰۰ متر، ۸۰۰ متر و ۱۵۰۰ متر دختران 

شود. این دختربچه در حالی موفق به کسب این 

مدال‌ها شد که کفش دوندگی مناسب نداشت و به جای آن پاهایش را با نوار‌های باند پانسمان 

پوشانده بود.

تصاویر کفش‌های موقت دخترک که روی آن 

آرم برند نایکی» را با دست کشیده بود به 

سرعت در اینترنت منتشر شد و تمجید و تحسین کل دنیا را برانگیخت.

Start where you are use

what you have do what you can

don't stop ever.

از جایی که هستی شروع کن، از چیز هایی که داری استفاده کن، کاری که میتونی انجام بده، اما هرگز توقف نکن.

----------------

------------------------

---------------------

یه وقت هایی هست که آدم باید مبارزه کنه و گاهی هم باید سرنوشتش رو قبول کنه و بپذیره که چیزی رو از دست داده, این جور مواقع فقط یه احمق به تلاشش ادامه میده, راستش من همیشه آدم احمقی بودم.

---------------------

--------------------

------------------------------

ما میتوانیم خیلی چیزها به آدمای اطرافمون هدیه كنیم

مثل عشق ، لذات و محبت.

اما لیاقت داشتن اینها رو .

ما نمیتونیم بهشون بدیم.!

~ ژواكیم ماشادو آسیس

-------------------------------------

-----------------------------------------

------------------------------------

----------------------------------

---------------------------------------

------------------------------------------

------------------------------------------------------

-----------------------------------------------------